توضیح توکنومیکس: راهنمای کامل

اقتصاد توکنی چیست و چرا اهمیت دارد؟

اقتصاد توکنی (Tokenomics) اصول و سازوکارهای طراحی اقتصادی هستند که نحوه عملکرد توکن‌های دیجیتال را در یک سیستم بلاکچین تعیین می‌کنند. این کلمه ترکیبی از «توکن» و «اقتصاد» است. اقتصاد توکنی را به عنوان DNA هر پروژه رمزنگاری در نظر بگیرید - این علم نحوه رفتار و رشد بالقوه ارزش یک توکن را تعیین می‌کند.

آیا اقتصاد توکنی باعث موفقیت یا شکست یک پروژه می‌شود؟ تضاد بین عرضه محدود ۲۱ میلیون کوین بیت‌کوین و عرضه نامحدود دوج کوین نشان می‌دهد که چگونه رویکردهای مختلف بر مسیر یک توکن تأثیر می‌گذارند. کمیابی بیت‌کوین به افزایش ارزش آن کمک کرده است، در حالی که دوج کوین بیشتر به حمایت جامعه متکی است.

در این مقاله، شما با اصول اولیه‌ی اقتصاد توکنی آشنا خواهید شد، نحوه‌ی عملکرد آن در پروژه‌های واقعی را خواهید دید و متوجه خواهید شد که وقتی اقتصاد توکنی دچار مشکل می‌شود چه اتفاقی می‌افتد. این دانش به شما کمک می‌کند هنگام بررسی پروژه‌های کریپتو تصمیمات بهتری بگیرید.

مبانی اقتصاد توکنی

مکانیک تامین

کل موجودی یک توکن بخش کلیدی طراحی آن است. پروژه‌ها بین موارد زیر یکی را انتخاب می‌کنند:

مدل‌های عرضه ثابت

بیت‌کوین سقف ۲۱ میلیون کوین دارد. دیگر هرگز وجود نخواهد داشت. این کمیابی برای ایجاد ارزش در طول زمان، مشابه طلا یا سایر منابع محدود، طراحی شده است. از دیگر پروژه‌های شناخته‌شده با سقف سرمایه‌گذاری ثابت می‌توان به لایت‌کوین (۸۴ میلیون) و یرن فایننس (فقط ۳۶۶۶۶ توکن) اشاره کرد.

مدل‌های عرضه تورمی

بسیاری از توکن‌ها مکانیسم‌هایی دارند که کل عرضه را در طول زمان افزایش می‌دهند. برخی از آنها از قبل با برنامه‌های واگذاری که به تدریج توکن‌ها را آزاد می‌کنند، تخصیص داده شده‌اند، در حالی که برخی دیگر، توکن‌های جدید را به عنوان پاداش برای شرکت‌کنندگان در شبکه ضرب یا استخراج می‌کنند. این امر باعث گسترش مداوم توکن‌های موجود می‌شود که در صورت عدم افزایش تقاضا، ممکن است ارزش هر توکن را کاهش دهد.

مکانیسم های کاهش قیمت

کوین‌ها و توکن‌های مختلفی، از جمله بایننس کوین (BNB)، مرتباً توکن‌ها را از بین می‌برند یا "می‌سوزانند". بایننس BNB را هر سه ماه یکبار و در تاریخ‌های مختلف می‌سوزاند. زنجیره BNB، بخشی از هزینه‌های گس سوزانده می‌شود و کل عرضه را کاهش می‌دهد تا اینکه در نهایت به ۱۰۰ میلیون سکه برسد. با کاهش توکن‌های موجود، از نظر تئوری، هر توکن باقی‌مانده ارزشمندتر می‌شود.

مدل‌های توزیع

اینکه توکن‌ها چگونه به دست کاربران می‌رسند، به اندازه تعداد آنها اهمیت دارد:

تخصیص اولیه توکن

پروژه‌ها توکن‌ها را از طریق روش‌های مختلف توزیع می‌کنند:

• عرضه اولیه سکه (ICO) و دوره‌های تأمین مالی، توکن‌ها را به سرمایه‌گذاران اولیه می‌فروشند
• ایردراپ‌ها به کاربران خاصی که معیارهای خاصی را برآورده کرده‌اند، توکن‌های رایگان می‌دهند.
• پاداش استخراج به کاربرانی که به ایمن‌سازی شبکه کمک می‌کنند، پرداخت می‌شود.

شکاف اولیه بین اعضای تیم، سرمایه‌گذاران و عموم مردم نشان می‌دهد که چه کسی ممکن است آینده پروژه را کنترل کند.

پروژه‌های امیدبخش را کشف کنید...

پروژه‌های نویدبخش ...

(تبلیغات)

ادامه مقاله...

برنامه‌های انتشار مبتنی بر زمان

بسیاری از پروژه‌ها توکن‌های داده شده به بنیانگذاران و سرمایه‌گذاران اولیه را قفل می‌کنند. این توکن‌ها به آرامی و در طول زمان منتشر می‌شوند و از فروش ناگهانی جلوگیری کرده و تعهد بلندمدت تیم را نشان می‌دهند.

نرم افزار Token

یک توکن به یک هدف مشخص در اکوسیستم خود نیاز دارد. اکثر توکن‌ها چندین کارکرد را با ترکیب‌های مختلفی از این کاربردها ارائه می‌دهند:

مکانیسم های حاکمیتی

این موارد به دارندگان حق رأی در تصمیمات پروتکل می‌دهد. UNI از Uniswap و MKR از MakerDAO به کاربران اجازه می‌دهند تا از طریق پلتفرم‌های مربوطه، در مورد تغییرات پروتکل، ساختار کارمزدها و تخصیص خزانه رأی دهند. DAO ها.

توکن های عملیات شبکه

توکن‌های بومی شبکه‌های بلاکچین برای پرداخت هزینه تراکنش‌ها و منابع محاسباتی مورد نیاز هستند. برای مثال می‌توان به اتریوم برای Ethereum، BNB برای زنجیره BNB، SOL برای سولاناو TRX برای ترون.

توکن‌های امنیتی و اجماع

بسیاری از شبکه‌های اثبات سهام (Proof-of-Stake) از کاربران می‌خواهند که برای شرکت در اجماع و کسب پاداش، توکن‌های خود را قفل کنند. اتریوم (ETH)، کاردانو (ADA)، سولانا (SOL) و پولکادات (DOT) همگی مکانیسم‌های سهام‌گذاری (staking) را برای ایمن‌سازی شبکه‌های خود پیاده‌سازی می‌کنند.

نشانه های پشتیبانی شده از دارایی

اینها نشان دهنده مالکیت در دارایی‌های دنیای واقعی مانند سهام، بدهی، املاک و مستغلات یا کالاها هستند. به عنوان مثال، Polymath (POLY) اوراق بهادار توکنیزه شده مطابق با مقررات زیر ایجاد می‌کند: قانون 506(c) کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا or مقررات A +.

توکن‌های دسترسی به سرویس

برخی از توکن‌ها دسترسی به خدمات خاص را فراهم می‌کنند. فایل‌کوین (FIL) به فضای ذخیره‌سازی غیرمتمرکز دسترسی می‌دهد، بیسیک اتنشن توکن (BAT) امکان مشارکت در اکوسیستم تبلیغاتی مرورگر Brave را فراهم می‌کند و چین‌لینک (LINK) ملزم به پرداخت هزینه خدمات اوراکل است.

بده‌بستان‌های طراحی

این طرح‌های کاربردی شامل بده‌بستان‌های قابل توجهی هستند. برای مثال:

• مکانیسم‌های شرط‌بندی کاهش عرضه در گردش و ترویج نگهداری بلندمدت، اما اگر دارندگان بزرگ بر استخر استیکینگ تسلط داشته باشند، می‌تواند منجر به تمرکزگرایی شود.
• حقوق حاکمیتی به کاربران در تصمیمات پروتکل سهم می‌دهد، اما اغلب منجر به نرخ مشارکت پایین و تسلط نهنگ‌ها می‌شود
• مکانیسم‌های سوزاندن هزینه فشار تورمی ایجاد می‌کند اما ممکن است انگیزه‌های اپراتورهای شبکه را کاهش دهد

پروژه‌ها این عناصر توکنومیک را با دقت مهندسی می‌کنند تا اولویت‌های رقابتی را متعادل کرده و رفتارهای خاص کاربر را تشویق کنند.

اقتصاد توکنی در عمل: مطالعات موردی

بیت کوین: مکانیسم نصف شدن پاداش استخراج و تأثیر آن بر بازار

چگونه کار می کند: هر چهار سال، بیت‌کوین پاداش داده شده به ماینرها را به نصف کاهش می‌دهد. این «نصف شدن» ایجاد سکه‌های جدید را کند می‌کند و بیت‌کوین را به مرور زمان کمیاب‌تر می‌کند. از سال ۲۰۰۹، بیت کوین چهار هاوینگ را پشت سر گذاشته است، که در سال ۲۰۱۲ پاداش استخراج از ۵۰ بیت کوین به ۲۵ بیت کوین، سپس در سال ۲۰۱۶ به ۱۲.۵ بیت کوین، در سال ۲۰۲۰ به ۶.۲۵ بیت کوین و اخیراً در ۱۹ آوریل ۲۰۲۴ به ۳.۱۲۵ بیت کوین به ازای هر بلاک کاهش یافته است. این مکانیسم که به طور دقیق در پروتکل بیت کوین گنجانده شده است، کل عرضه را به ۲۱ میلیون سکه محدود می‌کند و هاوینگ نهایی حدود سال ۲۱۴۰ پیش‌بینی می‌شود.

پاسخ بازار: از نظر تاریخی، هاوینگ‌ها قبل از افزایش قیمت رخ داده‌اند، هرچند هر چرخه متفاوت است. پس از هاوینگ ماه مه ۲۰۲۰، بیت کوین از ۸۷۰۰ دلار به نزدیک ۶۹۰۰۰ دلار تا نوامبر ۲۰۲۱ افزایش یافت - افزایشی ۶۹۰ درصدی. هاوینگ آوریل ۲۰۲۴ الگوی متفاوتی را نشان داد، به طوری که بیت کوین از ۶۳۳۰۰ دلار به تقریباً ۱۰۶۰۰۰ دلار تا دسامبر ۲۰۲۴ افزایش یافت - افزایشی ۶۸ درصدی. این چرخه متفاوت بود زیرا در مارس ۲۰۲۴، افزایش قیمت قبل از هاوینگ به ۷۳۰۰۰ دلار را نشان داد که ناشی از تأییدیه‌های ETF بیت کوین و سرمایه‌گذاری نهادی بود.

روند صعودی سال‌های ۲۰۲۰/۲۰۲۱ به دلیل محرک‌های همه‌گیری و پذیرش نهادی تقویت شد، در حالی که رشد سال ۲۰۲۴ ناشی از تقاضای ETF بود که عرضه کاهش‌یافته را جذب می‌کرد (از حدود ۹۰۰ به حدود ۴۵۰ بیت‌کوین جدید در روز نصف شد). با وجود ثابت ماندن مکانیسم کمبود اساسی، تأثیر هر هاوینگ بر بازار به طور قابل توجهی متفاوت است زیرا عوامل خارجی مانند احساسات سرمایه‌گذاران، روند پذیرش و شرایط اقتصاد کلان به طور فزاینده‌ای بر نتایج تأثیر می‌گذارند.

یونی‌سواپ (UNI): مالکیت و مدیریت اجتماعی

استراتژی ایردراپ: در سپتامبر ۲۰۲۰، یونی‌سواپ با دادن ۴۰۰ توکن UNI به هر کاربر، کاربران اولیه را شگفت‌زده کرد. در ابتدا ارزش این هدیه حدود ۱۲۰۰ دلار بود، اما بعداً در اوج قیمت خود در ماه مه ۲۰۲۱، ارزش این هدیه به بیش از ۱۶۰۰۰ دلار رسید. این پروتکل ۶۰٪ از عرضه توکن‌های خود را بین اعضای جامعه توزیع کرد و هدف آن ایجاد مالکیت گسترده بود.

مشارکت در مقابل حدس و گمان: در حالی که این ایردراپ مالکیت را به بیش از ۲۵۰،۰۰۰ آدرس گسترش داد، مشارکت در مدیریت همچنان به طرز چشمگیری پایین است. به طور متوسط، تنها درصد کمی از دارندگان واجد شرایط توکن در رأی‌گیری‌های مدیریتی شرکت می‌کنند. بسیاری از کاربران به جای مشارکت در مدیریت پروتکل، توکن‌های خود را برای سود فوری فروختند. این موضوع سوالات اساسی را در مورد اینکه آیا توزیع توکن واقعاً کنترل غیرمتمرکز ایجاد می‌کند یا فقط دارایی‌های سوداگرانه را توزیع می‌کند، مطرح می‌کند.

Terra (LUNA): فروپاشی الگوریتمی استیبل کوین

چگونه کار کرد: ترا سیستمی ایجاد کرد که در آن دو توکن با هم کار می‌کردند - UST (یک استیبل کوین که قرار بود روی ۱ دلار بماند) و LUNA (توکن مدیریت و سهام‌گذاری شبکه). اگر قیمت UST به زیر ۱ دلار کاهش یابد، کاربران می‌توانند آن را با توکن‌های LUNA تازه ایجاد شده به ارزش ۱ دلار معامله کنند و از نظر تئوری، از طریق آربیتراژ، قیمت ثابت را حفظ کنند، در حالی که UST را می‌سوزانند و عرضه LUNA را افزایش می‌دهند.

مارپیچ مرگ: در ماه مه ۲۰۲۲، UST در بحبوحه فشار فروش سنگین، ارزش ۱ دلاری خود را از دست داد. همزمان با هجوم کاربران برای نجات ارزش خود و تبدیل UST به LUNA، سیستم با سرعتی بی‌سابقه توکن‌های جدید LUNA را ضرب کرد. تنها در عرض چند روز، عرضه LUNA از حدود ۳۴۵ میلیون توکن به بیش از ۶.۵ تریلیون افزایش یافت. قیمت LUNA از بیش از ۸۰ دلار به ۰.۰۰۰۱ دلار سقوط کرد - یک سقوط فاجعه‌بار ۹۹.۹۹۹ درصدی که نشان‌دهنده بیش از ۱۸ میلیارد دلار ارزش از دست رفته است. این سقوط نشان داد که چگونه توکنومیک الگوریتمی می‌تواند زمانی که شرایط بازار برخلاف فرضیات اصلی آنها تغییر می‌کند، به طرز فاجعه‌باری شکست بخورد.

موارد شکست توکنومیکس

مشکل تمرکزگرایی

عدم تعادل توزیع اولیه: بسیاری از پروژه‌های اولیه ICO بیش از ۵۰٪ از کل توکن‌ها را به اعضای تیم و سرمایه‌گذاران اولیه دادند. به عنوان مثال، برخی از پروژه‌های ۲۰۱۷-۲۰۱۸ تا ۷۰٪ از توکن‌ها را به افراد داخلی اختصاص دادند در حالی که فقط ۳۰٪ را به عموم مردم فروختند. این امر باعث عدم تعادل شدید قدرت شد و به گروه‌های ممتاز اجازه داد تا مبالغ زیادی را به سرمایه‌گذاران خرد اختصاص دهند.

مشوق های نادرست: وقتی بنیان‌گذاران سهام نامتناسبی از توکن‌ها را در اختیار دارند، منافع آنها ممکن است به شدت از منافع جامعه فاصله بگیرد. اعتماد زمانی از بین می‌رود که کاربران متوجه شوند یک گروه کوچک آینده پروژه را کنترل می‌کند. چندین پروژه «فرش‌های ناگهانی» را تجربه کرده‌اند که در آن تیم‌ها پس از فروش توکن‌های خود، پروژه‌ها را رها کرده‌اند و این نشان دهنده خطرات توزیع بیش از حد متمرکز است.

چالش تورم

مکانیک عرضه بدون محدودیت: دوج کوین برخلاف محدودیت ۲۱ میلیونی بیت کوین، حداکثر سقف عرضه ندارد. دوج کوین‌های جدید با نرخ ثابتی در هر بلوک (در حال حاضر ۱۰،۰۰۰ دوج کوین) ضرب می‌شوند و تقریباً ۵ میلیارد توکن جدید هر ساله به عرضه اضافه می‌شود. اگرچه این یک نرخ تورم قابل پیش‌بینی ایجاد می‌کند که به مرور زمان به صورت درصدی کاهش می‌یابد (از حدود ۴٪ سالانه در سال ۲۰۲۲ تا در نهایت به زیر ۲٪)، اما اساساً با مدل کمبود مطلق بیت کوین متفاوت است.

پیامدهای ارزشی بلندمدت: این تورم کنترل‌شده، فشار فروش مداومی ایجاد می‌کند که ممکن است افزایش ارزش بلندمدت را محدود کند. علیرغم افزایش گاه‌به‌گاه قیمت‌ها که ناشی از هیاهوی رسانه‌های اجتماعی و حمایت افراد مشهور است، memecoin از نظر تاریخی، در مقایسه با گزینه‌های دارای محدودیت عرضه، برای حفظ رشد قیمت تلاش می‌کند. بدون کمبود، توکن‌ها باید برای حفظ ارزش پیشنهادی خود، بیشتر به کاربرد و حمایت جامعه متکی باشند.

ساختارهای پاداش ناپایدار و سوء رفتار

مکانیسم‌های انعکاس و کارمزد: برخی پروژه‌ها سیستم‌های توکنومیک ایجاد می‌کنند که برای پاداش دادن به شرکت‌کنندگان اولیه، به سرمایه‌گذاری جدید مداوم متکی هستند. سیف‌مون (SafeMoon) که در مارس 2021 راه‌اندازی شد، 10٪ کارمزد از کل فروش دریافت می‌کرد، 5٪ بین دارندگان فعلی توزیع می‌شد و 5٪ به استخر نقدینگی اضافه می‌شد. این طرح صراحتاً به نگهداری توکن به جای فروش پاداش می‌داد.

سقوط: در ابتدا، SafeMoon توجه زیادی را به خود جلب کرد و در سال ۲۰۲۱ به اوج ارزش بازار بیش از ۵ میلیارد دلار رسید. با این حال، این پروژه به دلیل نقص در اقتصاد توکنی و مسائل امنیتی سقوط کرد. در سال ۲۰۲۳، هکرها از آسیب‌پذیری‌های قرارداد هوشمند SafeMoon سوءاستفاده کردند و اعتماد سرمایه‌گذاران را بیش از پیش خدشه‌دار کردند.

عواقب: این پروژه با چالش‌های قانونی جدی از سوی نهادهای نظارتی، از جمله اتهامات کلاهبرداری و ارائه اطلاعات نادرست در مورد نقدینگی «قفل‌شده»، مواجه شد. تا دسامبر ۲۰۲۳، سیف‌مون اعلام ورشکستگی کرد و ارزش آن بیش از ۹۹.۹ درصد سقوط کرد. این پرونده نشان می‌دهد که چگونه توکنومیک ناپایدار می‌تواند مشکلات عمیق‌تری را پنهان کند و هنگامی که با نقص‌های امنیتی و سوءرفتارهای ادعایی ترکیب شود، نتایج ویرانگری برای سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کند.

آیا توکنومیکس ارزش واقعی را افزایش می‌دهد؟

دلیل خوب بودن اقتصاد توکنی

مشوق های همسو: اقتصاد توکنیِ به خوبی طراحی شده، انگیزه‌های همسو را برای همه شرکت‌کنندگان ایجاد می‌کند. تغییر اتریوم به اثبات سهام، به دارندگان بلندمدتی که ETH خود را برای ایمن‌سازی شبکه گرو می‌گذارند، پاداش می‌دهد. این امر در مقایسه با اثبات کار، مصرف انرژی را بیش از 99.9٪ کاهش می‌دهد و در عین حال ارزش اقتصادی پایداری را به حامیان شبکه منتقل می‌کند.

امنیت از طریق طراحی اقتصادی: پروژه‌هایی مانند چین‌لینک در حال حاضر مدل‌های توکنومیکس را پیاده‌سازی می‌کنند که در آن شرکت‌کنندگان اکوسیستم، شامل اپراتورهای گره و دارندگان توکن، می‌توانند توکن‌های LINK خود را گرو بگذارند و در ایمن‌سازی شبکه مشارکت کنند. در حال حاضر در پیاده‌سازی نسخه ۰.۲ خود، این مکانیزم گروگذاری به شرکت‌کنندگان در ازای کمک به حفظ امنیت و قابلیت اطمینان شبکه، توکن‌های LINK پاداش می‌دهد. این سیستم به جای اقدامات تنبیهی، انگیزه‌های اقتصادی مثبت ایجاد می‌کند و به تأمین میلیاردها دلار در پروتکل‌های DeFi که به فیدهای قیمتی چین‌لینک متکی هستند، کمک می‌کند.

پرونده علیه اقتصاد توکنی

سبک بر محتوا ارجحیت دارد: منتقدان معتقدند که توکنومیکس اغلب یک ویترین برای دارایی‌های سوداگرانه است. بسیاری از پست‌های رسانه‌های اجتماعی، توکنومیکس پیچیده را به عنوان «ریاضیات فانتزی برای پامپ و دامپ» رد می‌کنند. حتی توکنومیکس‌های تبلیغ‌شده توسط اینفلوئنسرها با توکنومیکس ظاهراً نوآورانه، پس از مراحل اولیه تبلیغات، به صفر رسیده‌اند.

شکست های تاریخی: با وجود هزاران پروژه کریپتویی شکست خورده علیرغم طرح‌های نویدبخش توکنومیکس، افراد بدبین این سوال را مطرح می‌کنند که آیا اقتصاد توکن در مقایسه با احساسات بازار و چرخه‌های هیجان‌انگیز، واقعاً اهمیت دارد یا خیر. بسیاری از توکن‌هایی که ظاهراً توکنومیکس «کامل» داشتند، بیش از ۹۹ درصد از ارزش خود را در بازارهای نزولی از دست دادند.

یافتن تعادل

بررسی واقعیت: حقیقت جایی در این بین نهفته است. توکنومیکس به تنهایی موفقیت را تضمین نمی‌کند، اما توکنومیکس ضعیف اغلب منجر به شکست می‌شود. تجزیه و تحلیل ارزهای دیجیتال با عملکرد بالا نشان می‌دهد که اگرچه توکنومیکس خوب کافی نیست، اما برای موفقیت بلندمدت ضروری به نظر می‌رسد.

پرچم‌های قرمز برای تماشا: سرمایه‌گذاران هوشمند علائم هشدار دهنده‌ای مانند موارد زیر را بررسی می‌کنند:

• توکن‌هایی که هیچ کاربرد مشخصی فراتر از حدس و گمان ندارند
• مالکیت توکن بسیار متمرکز (بیش از ۵۰٪ در اختیار تیم/سرمایه‌گذاران)
• اقتصاد توکنی نامشخص یا دائماً در حال تغییر
• سازوکارهای ناپایدار بازدهی که نیازمند سرمایه‌گذاری جدید و مداوم هستند

بنیاد موفقیت: توکنومیکس (tokenomics) با طراحی خوب، شرایط موفقیت را ایجاد می‌کند، اما برای تحقق پتانسیل خود به اجرای مناسب و پذیرش بازار نیاز دارد. توکنومیکس را به عنوان زیرساخت ضروری در نظر بگیرید - این زیرساخت موفقیت یک پروژه را تضمین نمی‌کند، اما توکنومیکس ناقص تقریباً مطمئناً شکست نهایی را تضمین می‌کند.

نتیجه‌گیری: اقتصاد توکنی به عنوان هنر و علم

اقتصاد توکنی، مکانیزم عرضه، روش‌های توزیع و ویژگی‌های کاربردی را برای شکل‌دهی به عملکرد توکن‌ها ترکیب می‌کند. این عناصر با هم کار می‌کنند تا بر رفتار کاربر و ارزش بالقوه آن تأثیر بگذارند.

هیچ فرمول کاملی برای موفقیت در اقتصاد توکنی وجود ندارد. آنچه برای یک پروژه جواب می‌دهد ممکن است برای پروژه دیگر شکست بخورد. شرایط بازار، زمان‌بندی و اجرا، همگی در کنار طراحی، نقش‌های حیاتی ایفا می‌کنند.

قبل از سرمایه‌گذاری در هر پروژه کریپتو، زمانی را به DYOR (تحقیق خودتان را انجام دهید) اختصاص دهید و وایت‌پیپر آن را بخوانید و بحث‌های جامعه تحقیقاتی در مورد اقتصاد توکنی آن را بررسی کنید. درک نحوه طراحی یک توکن، بینش ارزشمندی در مورد پایداری بلندمدت آن ارائه می‌دهد.

موفق‌ترین پروژه‌ها، توکنومیک‌هایی ایجاد می‌کنند که نیازهای کاربران، توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران را متعادل می‌کند و در عین حال مشکلات واقعی را حل می‌کند. این اقدام متعادل‌کننده همچنان چالش‌برانگیز است، اما برای رشد پایدار در فضای ارزهای دیجیتال ضروری است.